Yine bir yıl daha geçti sensiz , kim mi ? Sen diye hitap ettiğim , sebepsiz . Yalnızlıklarımın sebebi mi ?Sensizlik işte , sensizlik kim peki o halde sebepsizlikler mi yani ?
Hayat bu sunacak sana yeni oyunlarını ,önemli olan yılmadan bıkmadan usanmadan hala umutla devam edebilmek yola .
Biliyorum hiç bir anlamı yok , yokluğunda ama sebepsizlikleri de sevdim ,içine biraz umut katınca .
Bir fotoğraf karesiyle başlayan hayat öykümü son bir fotoğraf karesiyle bitirdim ben dün gece yılın son aydınlıklarında .Koca seneler boyu bekledim umutla tek bir an için ve o an gelip çattığında artık bitmişti nefesim ,kesilmişti soluklarım ve umutlarım ...
Aklımda sebepsizliklerimden geriye kalan tek bir fotoğraf karesi şimdi başucumda, arka cebimde , cüzdanımda ...
Çok mu muammalı kelimeler bunlar sebebi olmayan bilemem ama bildiğim tek şey ,dünyamı değiştiren koca bir çift göz ve yine maziyi bana yaktıran da küçücük ,minicik ve masumiyeti en büyük aşklardan bile muazzam olan bir çift göz .
Mazi ve mavi arasında gidip gelen çizgide ben maviliklerime doğru yol alırken , seni ve o küçücük gözlü meleği mazide bırakmak için çabalıyorum şu son günlerde ...
Vazgeçmek mi yoksa vazgeçmekten mi vazgeçmek bu bilmediğim sebepsizlikler ?
Ya da ne bilim öyle işte ...
Kim ömrü hayatını tek bir nefese adar ,bağışlar ve onun hayaliyle yaşar bu günlerde bilemem ama böylesine yüce ve muazzam olan bir nefesi tükettin sen en sonunda ...
Soluk almakta zorlanan ciğerlerim ,ağlamaktan kuruyan gözlerim ,ve düşünmekten neredeyse delirecek olan aklım ve zihnim'le sana son kez yada sonsuz kez veda ve feda ediyorum gözyaşlarımı ...
Vazgeçmek mi yoksa vazgeçmekten mi vazgeçmek bu bilmediğim sebepsizlikler ?
Yokluğunda ...
Aşk Bitti ...
Ve Sen Yoksun ...
Ve Ben Yoksun ...
Minicik Eller Mi Günahkar ...
Kocaman Yürekler Mi Sahtekar ...
Yokluğunda ...
Aşk Bitti ...
'' Kerem '' BEYTULLAH BESLER (*yt*)
