Kentsel Düşüşler ve Esen Yel

 ...

Şimdi size nereden anlatmaya başlayayım, içinde sıkışıp kaldığım şu ufacık kenti? 

Huzursuzluk içinde, huzura kavuşmak adına biraz yürüyüşün ardından vardığım o tahta bankın üzerinde, denize dalan gözlerimin zihnimde kurduğu eşsiz bağlantıları nasıl dile getireyim? 

Yine düştük kalem kağıt sevdasına, elektronik bir klavye ile tatmin ederken kendimizi. Öyle ufak ve derin bir kent ki burası, ne yüreğinize sığar yaşananlar, ne yüreğiniz sığar yaşantılara... 

İki büklüm kalanlar arasında, yüzde tebessüm bulmak zordur. Bir merhabası yoktur insanların birbirine, insanlık adına, insana.

Varsa yoksa sıradan yaşamlar, bildiğiniz bütün kentlerdeki insanlardan insanlar. 

Her yaştan, her civardan, her diyardan da insanı var desem çok kaçmaz. Farklı hayatlar, birbirini taklit eden yaşam biçimleri, özgün kalmaya çalışanlar, özgünlere özenenler, kapalı ruhlar, açık seçik parçacıklı bulutlar gibi burada yaşamlar. 

Hem birbiri ardından giden, hem de çoklukla damlalar olup dağılan hayatlar. 

Sıradan bir sabah yürüyüşünde huzuru içinize çekebileceğiniz, soluduğunuz her nefeste size yaşam vaat eden de bir kent. 

Sokakları karmakarışık, birbiri içine geçmiş, düzensiz, ukala ama aynı zamanda masalvari de biraz.

Doğru düzgün caddesi bulunmayan, geceleri uzaktaki ışıkların sizi mest ettiği de bir kent aynı zamanda.

İnsanı var sizinle hayatını paylaşan, insanı var elinden gelse size hayatı yaşatmayacak olan.

Bu kentin en çok da mazisinin ruhunun kalıntılarına dokunduğunuzda, ruhunuzda hissedeceksiniz sımsıcak bir yaşamı. 

Her ne kadar sert esse ve yorsa da sizi kuzeyden, batıdan esen rüzgarları. Bambaşka kelimesinin sizin için bir kez daha anlam kazanacağı bir kent burası.

Kalabalık saatlerinde caddelerinin ızdırap çektiren trafiği bile hoş gelir size yaşamı tattığınızda bu kentte...

"Kerem" Beytullah Besler

Sende On Bir Hecelilerden Misin

Bildiğin bütün seslerden uzakta ,

Evvelden kurulan hayin tuzakta ,

Yarattın Kerem'i gökten kuşakta .

Topraktan yaratılmışlardan olan ,

Ufuktan çok ötelerden varolan ,

Lakin tek Necm'in içinde kaybolan...

Lutfet bana, faniyle vedalaştım ,

Affet bu ruhu doğru yoldan şaştım ,

Hayat baki sandım bunca dolaştım .

Bir zaman var ki; gelecek gün yakın,

Ebedidir! Aman! San ki dün! Bakın! 

Ser yaman! Kadir ki tün gibi ak'ın...

Lal oldum yutkunamam, geçer zaman,

Emsal buldum dokunamam el aman,

Rol aldım yakınamam ki bi-aman...

"Kerem" Beytullah Besler

14 ARALIK 2013

Kıştan kalma bir bahar havasında gönlüm ,
Karların erimeğe yüz tuttuğu yerde seni gördüm ,
Baktım , güldüm , geçtim , gittim ,
Tıpkı sen gibi ...

"Kerem" Beytullah Besler

Şiir

Elime defteri , kağıdı, kalemi aldığımda coşabilmekti şiir.
Gece yarılarında, balkonumdan gökyüzünü seyrederken , bir yandan da ışığı olmayan bu zeminde , yarı kör karalayabilmekti şiir.
Gece kuşlarını dinlemek , kurbağaları , çekirgeleri ve şehrin tüm seslerini , sessizlikten çekip almaktı şiir.
Seni düşünmekti şiir,
Sana yazmaktı şiir,
Seni düşlerken, öldüğümü bilmekti şiir...

"Kerem" Beytullah Besler


Instagram : @whokerem - @beytullahbesler

30.05.2018

TENEKE TEKERLEK TERK TEKNİK

Milyarlarca insan arasında düş kurmak , birini sevmek , ruhu beslemek gerekirken , durup durup bir ardıma , bir uzaklara bakıyorum .

Baharın içinden , rengarenk bir dünyaya dalıyorum . Elimi uzattığım yerde sen varsın . Uzandığım çimenlikte , bastığım toprakta , daldığım mavilikte ve onun ardında ...

Öyle güzel kelimeler var ki diyorum şu hayatta ; hep sana söylüyorum , hep sana anlatıyorum . Dönde bir baksana .

Şimdi uzanmış bir gölge boyu karanlıkların içinden , sana ışık topluyorum ; yıldızların üstünde , insanların arasında ...

Öyle çok ses var ki ;

-" Dur ! Bir de sen ses etme şimdi ! " Diyor sağır yanım ve öylesine kör olmuşum ki , avuçlarımda bir kor yığın , acı çekiyorum , içim yanmasına rağmen , hala suyu sana tutuyorum . Biliyorum bende artık bastırmaz bu sular benim yangınımı , diyorum bende kalakalsın içimin alevleri , ben razıyım hala tutmaya avuç içlerimde kalan kor yığınlarını ...

Şimdi vakti gelmiş geçiyor selvilerle dolu bir yol , ucu bucağı bilinmeyen bir yaşam ve ben hala sen diyorum , seni diyorum , sana diyorum . Halen iki ucunu bir araya getiremiyorum yakalarımın , durup durup sen diyorum , seni diyorum , sana diyorum ...

Nasıl olurda baki kalırım sessiz dünyada , sensiz ya bu romanın kahramanı güya , bakıp , bakakalıp , sen diyorum , seni diyorum , sana diyorum , cümleleri bitirip , bir türlü seni dileyemiyorum , ben diyemiyorum , beni diyemiyorum , bana diyemiyorum .

Galiba yavaş yavaş ölüyor ama galiba aval aval hala sen diyorum , seni diyorum , sana diyorum , ben hep ikinci tekil şahısta sıkışıp donakalıyorum ...

"Kerem" Beytullah Besler


Instagram : @whokerem - @beytullahbesler

UĞULTU

UĞULTU - SİNOP - MACİN

Kağıt, kalem, esinti ve o ses ...

Nereden başlayacağını bilmediğin tam o an,

Aklının ucundan savrulup, parmak uçlarına düşüverir birden ,

Sabit olduğun noktadan baktığında evren ,

Seni düşürüverir aniden ...

Rüyalarındaki o boşluklar, boşuna değil hiç ,

Hemde hiç ...

Bazen korkmayacaksın düşmekten,

Şimdi olduğu gibi düşlemekten ,

Biraz sonra olacağı gibi durup düşünmekten ...

Hafif bir meltem okşayacaktır önce gözlerini ,

Sonra ellerini üşütmeye başlayacaktır karayel ,

Derler ya hep ''Balkanlardan gelen soğuk hava dalgası '' ;

İşte o seni gelip bulacaktır ,

Tam olduğun noktada , 

Hatta balkonunda ,

Elindeki kalem, bembeyaz o sayfayı ya daha da ışıtacaktır ya da hep karartacaktır .

Bir tınıya tutunacaksın , tutulacaksın ,

Birden kaybolacaksın , uyanıkken uyuyakalacaksın .

İlk satıra döndüğünde yine hiçbirşey hatırlamayacaksın .

Aklını durgun sulara bırakacaksın ,

Akıp giden nehirler sana hiç mi darılmaz sanırsın ?

Derin bir nefes bile ilk cümleyi kurdurabilir sana ,

Dönüp etrafına baktığında , 

Bir sigara,

Bir çay ,

Belki balkonunda asılı duran, birkaç çamaşır ,

Hatta kulağında hiç duymadığın o şarkı ,

Kim bilir belki rüzgardan savrulup , kağıdına düşüveren bir kuş tüyü ,

Onun eşşiz dokusu ve sen hala o noktadasın ,

Tüy ve rüzgar ikileminde yeniden kayboldun ...

Zihnini meşgul eden birkaç mısra ,

Sesini unutamadığın bir kadın ,

Yokluğunu çektiğin bir sigara ,

Ne de çok ihtiyacın var senin , 

Hele ki bu Ay'da ...

Ne tuhaf iştir ki konduramazsın hala bir kenara ,

Ne bir güzellik ne de madara ,

Hep aklındadır o mısra ;

-Neden Güneş Doğu'dan doğuyorken , sıcak hava dalgaları Batı'dan gelir ? 

''Kerem'' BEYTULLAH BESLER

WHOKEREM 

KAYIP KITA KEREM

YİRMİ YEDİ SIFIR ÜÇ İKİBİN ON ÜÇ

BUGÜN

Kafasındaki sorular ve sorunlar ve problemler ve çözümler karmaşıktı biraz bugün . Aslında sebepler , olaylar , olgular , olacaklar hepsi birbiri ardına geldiler . O anlam karmaşası gibi gözükse de olmayan gibi ...
Tek istediği sessizlikti . şşş , şşş , şşştt ...
Aslında herkes gibi anlık düşüncelere dalıyordu yada böyle teselli ediyordu kendini . Aslında olmayanı düşünür ama onu kafasında gezdirir , orada yaşatır , orada hükümlendirir , orada başlatır ve bitirirdi .
Tıpkı renklerin inanılmaz uyumunu bildiği halde , birden kafasında çakan o şimşeğin ardından kullanıma sokması gibiydi , hayat onun için ... En azından farkındaydı . Farkında olmayanlardan bir adım önde hissetti kendini .
Her şeyin çok güzel gittiğini düşünmeye başlamışken tam yine , terslikler onu bulmuştu .
Kendini müziğin ahengine bırakmış notalar gibi görünüyordu ... O kadar güzeldi ki bu , vazgeçemiyordu artık , o senfoniden .
Günler öyle güzel geçiyorlardı ki , sen farkında değilmiş gibi davranırken ...
Karşılığı vardır elbet , her bir suçun , her bir iyiliğin , her bir , her bir’in ...
Öyle güzel ki hayat , öyle de acı . Aslında güzel-acı bir zıtlık değil ama belkide her neyse gelen o yabancı ses dağıtmıştı ilgisini , notalar bir bir kaybolmaya başlamıştı . Bağırmak istedi ama bağıramadı . Öylece kalem elinde kala kaldı . Bir an güldü , hayır sadece bir tebessümdü dudaklarında sönen , orada öylece kaldın .
Bir gün yaşıyorsun , öyle güzel bir gün ki , artık olanlara inanamayıp aptallaşmaya başladın . Bu kadar güzel şey , nasıl bir güne sığar !
 Sorgulamaya başladı .
Bir anlığına vazgeçti yazmaktan , kalem çığlıklar atmaya başladı , kağıt ya dur ya devam et sonuna kadar ...
Kumar masasına yatıracağım son param gibi geliyorlar o anda kelimeler , tam manasında , tam yerinde böyle olması daha hoş sanırım , diye mırıldandı .
Artık bol bol görüşeceğimizi umut ede dururken , ben belki benliğimi unutup dönmeyeceğim sana , senin kadar olmasa da daha zararlı bir şeye yöneleceğim galiba . Evet , evet , tam aradığım şey bu işte ...
Döneceğim uzaklardan , aynı anda ayrılamayacağım belki de senden ...