...
Huzursuzluk içinde, huzura kavuşmak adına biraz yürüyüşün ardından vardığım o tahta bankın üzerinde, denize dalan gözlerimin zihnimde kurduğu eşsiz bağlantıları nasıl dile getireyim?
Yine düştük kalem kağıt sevdasına, elektronik bir klavye ile tatmin ederken kendimizi. Öyle ufak ve derin bir kent ki burası, ne yüreğinize sığar yaşananlar, ne yüreğiniz sığar yaşantılara...
İki büklüm kalanlar arasında, yüzde tebessüm bulmak zordur. Bir merhabası yoktur insanların birbirine, insanlık adına, insana.
Varsa yoksa sıradan yaşamlar, bildiğiniz bütün kentlerdeki insanlardan insanlar.
Her yaştan, her civardan, her diyardan da insanı var desem çok kaçmaz. Farklı hayatlar, birbirini taklit eden yaşam biçimleri, özgün kalmaya çalışanlar, özgünlere özenenler, kapalı ruhlar, açık seçik parçacıklı bulutlar gibi burada yaşamlar.
Hem birbiri ardından giden, hem de çoklukla damlalar olup dağılan hayatlar.
Sıradan bir sabah yürüyüşünde huzuru içinize çekebileceğiniz, soluduğunuz her nefeste size yaşam vaat eden de bir kent.
Sokakları karmakarışık, birbiri içine geçmiş, düzensiz, ukala ama aynı zamanda masalvari de biraz.
Doğru düzgün caddesi bulunmayan, geceleri uzaktaki ışıkların sizi mest ettiği de bir kent aynı zamanda.
İnsanı var sizinle hayatını paylaşan, insanı var elinden gelse size hayatı yaşatmayacak olan.
Bu kentin en çok da mazisinin ruhunun kalıntılarına dokunduğunuzda, ruhunuzda hissedeceksiniz sımsıcak bir yaşamı.
Her ne kadar sert esse ve yorsa da sizi kuzeyden, batıdan esen rüzgarları. Bambaşka kelimesinin sizin için bir kez daha anlam kazanacağı bir kent burası.
Kalabalık saatlerinde caddelerinin ızdırap çektiren trafiği bile hoş gelir size yaşamı tattığınızda bu kentte...
