Karmaşa

Öyle bir ben haline geldim ki artık ,
Ne yazmak düşüyor , kalemime ,
Ne sevmek yeşeriyor , kelamımda .

Gün boyu hissiz bir vaziyet ,
Sanki bir varmış , bir yokmuşum ,
Öyle ki dünya ben , ben dünyaymış gibi.

Yükler ağır , omuzlar çürük ,
Hisler ağır , gönüller çarık ,
Kalpler ağır , sevdalar atık ,
Gözler ağır , körler aşık ,
Hayatlar ağır , ölüler asık ,

Niceleri var , nice'leri eksik ...

İnce bir saz teli vurdu ,
Sızım sızım sızlattı ,
İnsanoğlu aldattı ,
İnim inim inletti ,
Kanaatler ağırdı , omuzlar küçük ,

Ağlayan bir anneydi , sonrası ,sonrası yok ...

 *yt* 

Posted via Blogaway