Bak yine aylardan Kasım ,
Ben yine soğuktan bir kenara geçmiş büzüşmüş oturuyorum evimin küçük balkonunda ve elimde yine bi cigara ve ay yine tam başımın üstünde yine bana eşlik ediyor ,sessiz ve usulca ...
Kış haberini vermiş yoldaymış ,içimdeki yangınların terbiyecisi ,beynindeki fikirlerin kıvılcımı yoldaymış geliyormuş işte .
Sevinçlerim ve hüzünlerim bana doğru dört nala koşuyorlar bu sıralar ,bense elimde kağıt ve kalem onları bekliyorum bir hiç gibi ,ıssız bir yolun üzerindeki bir karınca gibi . Kimsenin haberi yok karıncadan ,ne yer ,ne içer ,ne ile yaşar ,nasıl yaşar .
Gerçi ne yapsınlar karıncayı ,görkemli ve güzel kuşlar gökyüzünde uçarken ...
İşte böyle bu sıralar hayat ,nasılsın sorusuna verilen o garip ve düşündürücü cevap "hiç " gibi ,aslında tamamen öyle .
Hiç ...
Posted via Blogaway
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder